Κοιμήσου Περσεφόνη στην αγκαλιά της γης ...( Ν.Γκατσος )

Η αρπαγή της Περσεφόνης από τον Πλούτωνα και η κάθοδος της στον Αϊδη συμβολίζει την κάθοδο της ψυχης στον αισθητό κόσμο , την ενσαρκωση της στην ύλη εξηγεί ο μεγάλος Μύστης του Ελληνισμού Προκλος

Ο Αϊδης ειναι ο Ειδώς , ο φορέας της γνώσεως, ο άλλος πόλος του φωτός όχι το απόλυτο σκοτάδι ( Κρατύλος εκδ ΕΛΛΑΝΙΑ)

Η ψυχή κατεβαίνει στο Ασυνείδητο ώστε μέσα από τον πόνο και τις δυσκολίες να έρθει σ επαφή με την δύναμη της ,να μεταμορφωθεί γιατί " ουκ εστιν άνοδος άνευ καθόδου"

Η Περσεφόνη έπρεπε να κατέβει, να πεθάνει ως κόρη για να αναστηθεί ως βασίλισσα

Όταν η ψυχή αγκαλιάσει την " σκια " της βρίσκει τον δρόμο της στο φως

Η ζωή δ ε ν είναι παγωμένο φως αλλά κίνηση ανάμεσα στο φως και το σκοτάδι

Το ότι η Περσεφόνη τρώει το ρόδι σημαίνει ότι παύει να είναι "θύμα " ,αποδέχεται την σκοτεινή πλευρά της ύπαρξης της

Γίνεται η γέφυρα ανάμεσα σε δύο κόσμους

Στον πάνω κόσμο είναι η κόρη, δέχεται

Στον κάτω κόσμο είναι η βασίλισσα , κρίνει, οδηγεί, διδάσκει

Η κάθοδος της Περσεφόνης είναι η πνευματική πορεία ( μυηση) της ψυχής από την αθωότητα στην επίγνωση ,

απο την απλότητα στην σύνθεση, από την εξάρτηση στην αυτοκυριαρχια

Όπως η Άνοιξη έρχεται μετά τον χειμώνα έτσι και η Ανά(σ)ταση της ψυχής περνά από τα φωτερα σκοτάδια...